GİZEM

nerden başlamak gerek bilmiyorum. :)
şöyle bir nostalji yapıp, şu anki halimize baksam mı daha anlamlı olur uğraşım, yoksa sadece varlığının getirilerini mi anlatsam?
her neyse :)
şu "nostaLji" kelimesini görmek bile zaten şöyle bir baktırıyor 2 yıl öncesine. o "L" harfi için yapılmayan uyuzluk kalmadığını hatırlarım:)
bir dünya dolusu düşünce fakiri insanı eleyipte bizbize kaldığımızda geçirdiğimiz 1 buçuk yıl için teşekkür etmem çok aptalca olucak :) ve bazı şeyler anlamını yitiricek.
bir teşekkür meselesi haline getirilmemesi gereken sevimli bir ilişkiye sahibiz hala :)
şöyle bir bakıyorum da biz beraber büyümüşüz :)
tanımlayamadığım günlerin birinde, kaş kız sıfatını verdiğin hatunla oturmuş tavla oynuyorduk.
elbette kahvelerimizde elimizde. hoş bir sohbet havası vardı. istanbuldan bahsediyorduk. o berfusundan, ben geçmişimden.
hayatına girmiş birinin değerini anlamak istiyorsan, bir başkasına bahsederken ne hissettiğine bakıcaksın. çünkü ne yazık ki -ben dahil- insanoğlu, zihnini gururla çevreleyip hissettiklerinin üzerini örtmeye bayılıyor.
fakat hiç kuşkusuz aşk insanın kimyasını bozuyor :)
bu yazıyı yazarken ne kadar zorlanıyorum bilmiyorum tahmin ediyor musun?
üzerine düşünmekten bile yoksun olduğun yaşanmışlıklar hakkında, büyük bir saygınlığa sahip olduklarını aklından geçirmek tam gizem özen'in işi. :D
içinden ukala dediğini de duyar gibiyim :P
ah evet...
bir de özlem duygusuna sahibim.
birbirimizden nefret ettiğimiz her dönem, saygının katlandığı bir ilişkiye sahip olduğumuzu göz önünde bulundurursak; bir türlü ankara'ya uğramamanın beni deli ettiğini söyleyebilirim.
birşey başardığımda ya da başarısızlıklarımda gelip sana anlatmayı fazlasıyla özlediğimi belirterek, artık karşılıklı oturup, ilgimi üzerinden bir türlü çekemediğim nargilemizi alıp, çaylarımızı yudumlarken; hayatımıza yeniden soktuğumuz düşünce fakirlerinin hikayelerini dinlemek istiyorum. bu basit yazıdan ziyade, konuşulucak ve söylenicek çok şey var :)
.
uzak kalmamıza rağmen miktarında bir başkalaşım olmayan sevgimin altını çizerek; ve uzak kaldığımızdan itibaren ne kadar çıldırdığıma bakarak iyi varmışsın diyorum :D
iyi ki doğmuşsun öyküm!:)